TÜRK DIŞ POLİTİKASININ YENİ HATLARI

• Türk dış politikası özellikle 2010 ve 2011’li yıllardan sonra alışılmış kalıplarının dışında ve geleneksel politikasından farklı bir hal içerisine girdi.Özellikle bu yılların başlarında geliştirilen ‘’Komşularla sıfır sorun’’ politikası,#ArapBaharı’nın patlak vermesiyle birlikte ‘’Değerli Yalnızlığa’’ dönüştü ve bölgede birkaç ülke dışında hiçbir ülkeyle üst düzey diplomatik ilişkiler kuramayan ve bölgesel koalisyonlarla abluka altına alınmaya çalışılan bir Türkiye ortaya çıktı.

• Ancak özellikle hem ülkemizin ekonomik ve ticari açıdan yaşadığı problemler hem de uluslararası alanda ortaya çıkan jeopolitik çatlaklar Türkiye için bölgesel normalleşme çabalarının hızlanmasına sebebiyet verdi.Bu noktada BAE,Yunanistan,İsrail,Mısır ve Ermenistan gibi bölgenin diğer aktörleriyle birbir üst düzey görüşmeler veya diplomatik temaslar içerisine girilmeye başlandı.

• Bugün özellikle #TürkDışPolitikasının yeni bir strateji altında oluşturulmaya çalışıldığı görülmektedir.Hem bölgenin ülkeleriyle normalleşme sürecinin işletilmesi ve sorunlu yıllarda elde edilen kazanımların taraflara diplomatik yollarla kabul ettirilmesi hem de uluslararası alanda ortaya çıkan Rusya’nın Ukrayna’ya müdahalesi sebebiyle oluşan #NATO ve ABD eksenli müttefikler arasındaki sorunların çözümünün hızlandırılması çabalarına önayak olunuyor.

• Türkiye özellikle Ukrayna krizinde bölgenin asli güç unsuru olduğunu ve geleneksel denge politikasını başarıyla uygulayabilen bir devlet olduğunu göstermekle birlikte,Türkiye yeni geliştirdiği diplomasi anlayışında özellikle çok taraflı ve çok kutupluluğu savunan ve sadece gelişmiş ülkelerden ibaret olmayan çoğulcu bir yaklaşım benimsemektedir.Bunu da özellikle kurumsallaştırmaya çalıştığı diplomatik misyonlarıyla gerçekleştirmektedir.Özellikle #AntalyaDiplomasiForumu’na dünyanın birçok yerinden ve azgelişmiş bölgelerinden yüksek düzeyli katılımın gerçekleşmesi ve ayrıca Ukrayna-Rusya krizinde arabuluculuk misyonuna ev sahipliği yapılması yeni dönemde geleneksel Türk dış politikası ve yeni şartlara ayak uydurabilen esnek politikaların birbirine eklemlendiği hibrit uygulamalar süreci içerisine girileceği tahmin edilebilir.